Spędziłem rok mieszkając w mojej furgonetce. Nie poszło zgodnie z planem

Latem 2020 r. Wraz z moim partnerem postanowiliśmy postawić wszystkie nasze rzeczy w magazynie i zobowiązać się do życia w furgonetce przez rok. Sześć miesięcy zajęło nam przekształcenie naszego Dodge Ram z 1997 roku w miniaturowy dom na kółkach, który, jak sądziliśmy, stworzyłby odpowiednie życie furgonetki dla nas dwóch i naszych dwóch psów.

Vagabonds w sercu, już zrobiliśmy nasz uczciwy udział w podróżach, zarówno osobno, jak i razem. Choć uważałem się za światowy, czułem się gotowy na życie w furgonetce. W końcu życie furgonetki jest często malowane jako szczyt nieletnich porzucenia, współczesna manifestacja beztroskiej kontrkultury. I pod wieloma względami tak jest.

Ale nie byliśmy przygotowani na doświadczenie pełnoetatowego życia koczowniczego. On i ja przeszliśmy już różnego rodzaju wstrząsy i transformacje razem, chociaż ten był największy. Często czuliśmy się niekomfortowo, odizolowani od innych i musieliśmy działać bez.

Byłem certyfikowanym nauczycielem jogi, zanim w końcu wystartowaliśmy na drodze, ale nie miałem pojęcia, jak bardzo ten styl życia poinformuje moją praktykę jogi i odwrotnie. Okazuje się, że była to joga niedogodności, poddania się, życia w nieznanym. Stało się to mniej na macie, a bardziej w spokojnych chwilach odporności. Stało się to w porankach spędzonych dziennikarzami przy oceanie, których fragmenty dzielę poniżej. Stało się tak, gdy upadły plany, kiedy było zbyt zimno, aby spać, kiedy musiałem myć zęby na parkingu.

Tam się nauczyłem. Właśnie tam zaczęła się moja praktyka. Joga uczy nas, jak być z tym, co jest. I tam, bez Wi-Fi i bez prawdziwego poczucia kontroli, nie było nic Ale co jest.

Męskie koszule z lat 70

Nauczyłem się doświadczać dyskomfortu

Zawsze miałem niechęć do dyskomfortu. Każdy rodzaj dysonansu spowodował, że mój już rozwinięty układ nerwowy w nadbieg. Uważam, że dlatego zawsze wolałem Yin niż Vinyasa, muzyka taneczna niż punka, styl życia nad polityką. Im bardziej bez tarcia mogłem zrobić swoje otoczenie, tym bezpieczniej czułem.

W przypadku Van Life było dużo tarcia. Nigdy nie ma wystarczająco dużo miejsca. Nic nigdy nie jest czyste. Czasami musisz wybierać między ciepłem w nocy, prowadząc grzejnik lub możliwość zrobienia kawy następnego ranka.

(Zdjęcie: dzięki uprzejmości Sierra Vandervort)

Jednym z bardziej powierzchownych przykładów tego rodzaju poświęcenia jest konsekwentny brak gorącego prysznica. Pamiętam jeden chłodny wiosenny dzień, byliśmy gdzieś pomiędzy San Diego i Encinitas w Kalifornii, i żadne z nas żadne z nas wzrosło w ciągu tygodnia. Ze względu na zamknięcia związane z Covid, naszą najlepszą opcją były prysznice plażowe na zewnątrz-wybitne pod zimną wodą, gdy są otoczone 50-stopniowym chłodem brytyjskiej bryzy oceanicznej. Kiedy niewygodna opcja staje się jedyną opcją, o wiele łatwiej jest być odważnym.

W jodze uczymy się tapas (samodyscyplina) i idei, że transformacja powstaje poprzez wyzwanie. Tak często widzę, że tiktokerzy wellness sprzyjają korzyściom z pozostawienia tego, co ci nie służy. Ale czasami rzecz, która ci nie służy, jest rzecz, która uczy cię odporności. Istnieje lekarstwo w przeciwnościach i przezwyciężenie go. Ten zamarzający prysznic plażowy? Nie podobało mi się to. Ale odszedłem w końcu czysto i całkowicie ożywiłem. Dyskomfort mnie nie zabił. Obudził mnie. I od tego czasu doceniam codzienny ciepły prysznic jako prawdziwy luksus.

męskie białe stroje na białą imprezę

Podobnie Tapas zaprasza nas do przerwy naszemu pomysłowi na wyzwanie. Zamiast się temu oprzeć, czy możemy być ciekawi, jakie kłamstwa po drugiej stronie? Czy poprzez trudności możemy pojawić się z większą głębokością i odpornością? Jeśli możemy zwiększyć naszą tolerancję na ogólną nieprzyjemność, czy możemy być lepiej przygotowani do radzenia sobie z niekończącymi się kulkami ludzkiego życia? Tapas to praktyka pokory i siły. I, choć może się to wydawać głupie, dowiedziałem się, że choć mokra, zimna i czująca się niesamowicie żywa na tej plaży w Kalifornii.

w co się ubrać z zapinaną na guziki koszulą dla chłopców

Jesteśmy w środku lasu narodowego Tonto, położonego między górami. Kolory są wyjątkowe. Poranki są mroźne. I zaczynam tracić przyczepność na małe rzeczy. Kiedyś słyszałem, że coś nieoczekiwanego próbuje cię czegoś nauczyć. To naprawdę mnie utknęło. Pomogło to również zmienić moją perspektywę, gdy wydaje się, że sprawy nie idzie po mojej myśli. Zabawne jest nawet użycie tego wyrażenia. „Moja droga”. Każda żywa rzecz wokół mnie ma swoją rzeczywistość, która istnieje obok moich. Dlaczego do diabła „moja droga” powinna być taka ważna?

Nauczyłem się puszczać

Kolejny kamień węgielny filozofii jogi, Aparigraha (Non -przywiązanie), prosi nas o rozluźnienie naszego uścisku kontroli, wyników, złudzenia, że ​​jesteśmy odpowiedzialni. Zawsze z tym walczyłem. Jako osoba typu A-najważniejsza córka, prosta studentka i ogólnie skuteczna w kategorii realizacji rzeczy-nauczyłem się, że robienie i dążenie było jedynym sposobem na dotarcie gdziekolwiek.

Mieszkając na drodze podczas naszego roku życia furgonetki, musiałem odpuścić. Nie tylko raz, ale w kółko. Nie tylko dzieliłem 65 stóp kwadratowych z trzema innymi istotami, ale było tak wiele zmiennych wpływających na całą trajektorię każdego dnia. Pogoda. Zamknięcia dróg. Złamane części. W pełni zarezerwowane kempingu. Rzadko działało zgodnie z planem.

W burzliwych sytuacjach zdolność adaptacyjna staje się umiejętnością przetrwania. Pamiętam tydzień w południowej Arizonie, odepchaliśmy Kalifornię, aby odwiedzić przyjaciół. Wszystko to zmapiliśmy - timowanie, zatrzymanie, nawet rezerwację obiadową. Ale dzień przed wyjazdem, nasze linie hamulcowe się wydały. Po prostu utknęliśmy. Mechanik w Tucson powiedział nam, że uzyskanie części zajmie co najmniej tydzień, może dłużej. Byłem sfrustrowany. To nie był plan.

Ale nie było dokąd pójść, więc zostaliśmy. Znaleźliśmy ciche odciągnięcie w pobliżu Coronado National Forest i spędzili nasze dni na czytaniu, rozciągając i spacerując psom przez pędzel mesquite i kreozot. Ugotowałem obiad na naszym maleńkim piecu i obserwowałem zachód słońca na kanionie. I gdzieś w tym spokoju przestałem się utknąć. Wycieczka do Kalifornii nastąpiłaby - po prostu nie na mojej osi czasu. I na razie właśnie tam byliśmy. Nie tego się spodziewałem, ale wystarczyło.

rodzaje garniturów

Było wiele takich chwil - czasy, gdy mój wybór nie był między dobrym a złym, ale między oporem a poddaniem się. Płaska opona na zewnątrz San Francisco. Wpadłem śnieg na szlaku w Oregonie. Noce na parkingach Walmart, kiedy chcieliśmy wszystko, to cicha plamka izolowanej ziemi. W końcu przestałem próbować zmusić wszystko do schludnego małego pudełka. Zamiast tego zacząłem pytać: Co jest tu dla mnie w tej chwili, nawet jeśli nie jest to, co planowałem?

Zanim zacząłem ćwiczyć jogę, utożsamiałem odpuszczenie się z poddaniem się. Jak mogłem nie pielęgnacja? Ale zrozumiałem, że nie przywiązanie nie jest apatią. Chodzi o kochanie swojego życia tak bardzo, że nie chcesz tego przegapić, patrząc zbyt uważnie lub zbyt mocno ściskając. Jeśli jesteś tak zajęty próbą manipulowania i kontrolowaniem swojego życia, po prostu nie możesz być tak obecny, aby doświadczyć swojego życia, jak w innym przypadku.

(Zdjęcie: dzięki uprzejmości Sierra Vandervort)

Życie jest entropowe - te naturalnie zmierzają w kierunku zaburzenia. Rzeczywistość jest taka, że ​​możesz albo zmienić swoje okoliczności, albo zmienić sposób myślenia. W niektóre dni nie masz możliwości zrobienia pierwszego. Więc poddasz się. Znajdziesz swój rytm w chaosie. Płyniesz z prądem, a nie naciskasz na niego. I, co dziwne, jest to dość uwalniające.

najlepsze marki odzieży męskiej

Wciąż jesteśmy w Arizonie, ponownie w Lesie Narodowym Coronado, czekając, aż znajdziemy kogoś, kto naprawi linie hamulca na naszej furgonetce, która jest również naszym domem. Tutaj jest takie piękne. Wszystko jest otwarte, jakby nikt nie ma nic do ukrycia. Czuję, że mam miejsce, aby oddychać tutaj i zmusza mnie to do zwolnienia. Nie mam wyboru, jak tylko zwolnić - gdzie indziej poszedłbym?

Dowiedziałem się, że wyzwanie może być piękne

Mieszkając w furgonetce, w której regularnie stwierdziłem, że nie ma już od struktur, na których zawsze się opierałem, zacząłem widzieć, jak mocno trzymałem się pomysłu pewności, rzeczy, które rozwijają się w mojej drodze. Ale w momentach, w których puściłem wynik i mój opór wobec niego, nie miałem ochoty się poddać. Czułem się jak zmiękczenie. Oznaczało to, że zaufanie życia mogło mnie trzymać, nawet gdy nie byłem tym sterowaniem.

To jest coś, co kocham w życiu furgonetki i Podróżowanie w ogóle . Wyciągasz się ze strefy komfortu i wpadasz na nieznane terytorium, gdzie nie możesz nie zauważyć, co jest wokół ciebie, ponieważ wszystko jest nowe. Wymaga obecności.

Chociaż nie jesteśmy już w pełnym wymiarze godzin trippers, to poczucie cudów w furgonetce jest czymś, co staram się nosić ze sobą. Chcę w pełni doświadczać każdego dnia, nie spieszyłem się ani nie wycofywać. Życie jest takie piękne i chcę istnieć tak blisko tego piękna, jak to możliwe. W furgonetce Mother Earth była moim domem. Im bardziej rozebrałem hałas i nadmiar, tym bliżej jej poczułem.

Co więc sądzę o życiu w furgonetce? Czuję się wyzwanie w sposób, w jaki nigdy wcześniej nie byłem. Czuję się zainspirowany, obolały, sfrustrowany i żywy. Prawie zawsze jestem zimno, ale jakoś zawsze kończy się w porządku. Jestem wyobcowany i niepewny. Nie mam prawdziwego domu, ale mam przy sobie wszystko, czego kiedykolwiek chciałem. Mam pełny pogląd na to, kim naprawdę jestem-na więcej sposobów. Jestem bardziej zakochany niż kiedykolwiek. Czuję się bardziej magiczny. Kiedy budzę się w nocy, mogę powiedzieć, która jest godzina po pozycji księżyca na niebie. Nie ma opcji bezmyślnego wybrzeża przez życie, ponieważ jestem w intymnym połączeniu z nim z każdą chwilą.

(Zdjęcie: dzięki uprzejmości Sierra Vandervort)

Powiązane: 9 prostych odcinków, które możesz zrobić z furgonetki, samochodu, pociągu lub autobusu