DLACZEGO WSZYSCY ROBIĄ JOGĘ Z VAN GOGH?

Jeśli chodzi o popularność Instagrama, szaleństwo otaczające wciągające sztukę można prześledzić Emily w Paryżu . W odcinku serialu Netflix, Lily Collins, która gra główną postać, Emily, odwiedza wciągającą wystawę Van Gogha W Paryżu i dzieli quasi-romantyczne chwile z zainteresowaniem miłosnym jej postaci, Gabriel. Nagle wszyscy chcieli własnych Emily w Paryżu Moment (Ujawnienie: w tym ja) na tej samej fantastycznej wystawie Van Gogha.

Wciągająca wystawa (i jego wiele naśladowców) przybyła do Stanów Zjednoczonych na początku tego roku. Wśród jego ofert? Szansa na obserwowanie przewidywanych obrazów, napisanie listu do Van Gogha, usłyszenie kolorów (tak, słuchaj) - i ćwicz jogę.

Ale połączenie jogi i sztuki poprzedza Emily . Whether it’s a weekly Wednesday morning yin class at the Ellen Noël Art Museum in Odessa, Texas, or a lakeside outdoor class at the Milwaukee Art Museum, art institutions across the United States have been hosting yoga classes as special events for years. There’s even a children’s book titled Joga w muzeum . I choć tak, te zajęcia mogą być sposobem na uzyskanie dodatkowych (i młodych!) Patronów w drzwiach i zachęcania ich do zapisania się jako członkowie, dla niektórych zbieg sztuki i jogi reprezentuje coś nieco głębszego.

Zobacz także: Dlaczego kozia joga musi przestać

Związek między sztuką a jogą

Emily Kamen, 26, is an educator and art historian—but she’s also a yoga teacher. This past year, she taught a weekly art-inspired vinyasa class w Williams College Museum of Art w Williamstown, Massachusetts. Na tych wirtualnych klasach Kamen koncentrowała się na każdej praktyce wokół dzieła sztuki, czerpiąc inspirację z samego dzieła podczas projektowania jej sekwencji. Mówi, że pozwoliło jej czerpać inspirację ze sztuki, nawiązać nowe powiązania i uczyć się od innych - wszystkie elementy, które ostatecznie korzystają z jej praktyki.

Dla Kamen joga, podobnie jak sztuka, jest twórczą praktyką i oba wyciągają ze wspólnego wątku: idea opieki. Myślenie o ludziach w muzeum - jest kustosz i wikary pochodzi od głównego słowa po łacinie, leczenie , „Aby się tym przejmować” - mówi Kamen. Dla mnie joga tak jest Ahimsa i niestosowanie przemocy jest związane z opieką. Jak więc możemy wyciągnąć więcej świadomości w własnym ciele - i dla świata zewnętrznego - poprzez sztukę i jogę?

Ale nie wszyscy zgadzają się, że sparowanie sztuki i jogi jest dobrą rzeczą. W Utwór 2017 dla artsy , Daniel Kunitz writes about how participating in any exercise-based class in a museum—from yoga to interval training—has the potential to detract from the essence of the institution. Instead of contemplating the artwork, Kunitz says participants of these classes focus almost exclusively on the workout. Yogis may have a similar critique—can a yoga practice surrounded by beautiful artwork in a museum-like setting still be focused on yoga? The answer may depend on who you ask.

Joga otoczona przez Van Gogha

Carolyn Mueller, 38, udała się do Wciągające doświadczenie Van Gogh Chicago z przyjacielem wcześniej tego lata. Fizjolog ćwiczeń mówi, że postrzega swoją praktykę jogi jako okazję do zwolnienia, skupienia się na chwili obecnej i zresetowania ciała. Chociaż nigdy wcześniej nie ćwiczyła w muzeum, mówi, że doświadczenie łączenia sztuki i jogi było przyjemne.

As she moved through the class, Mueller says she integrated not only the surrounding artwork, but also the life of the artist himself into her practice. Van Gogh led a really incredible life, but a really troubled life too, she says. So I feel like I was able to just kind of try to put myself into the life of Van Gogh, as I was going through my practice. Mueller says she plans on exploring more art-centric yoga practices in the future.

If you do decide to head to an art-based yoga class, you may find yourself feeling more soothed than you would following a typical studio or home practice. Badanie z University of Westminster stwierdził, że patrzenie na sztukę może obniżyć wysoki poziom stresu. I wiemy, że joga może zrobić to samo. Możemy więc teoretyzować, że łączenie tych doświadczeń może popchnąć cię głębiej w twoją praktykę, dać ci nową perspektywę i obniżyć poziom stresu. To potrójna wygrana.