Najnowsze badanie jogi w Ameryce StyleSway VIP wykazało, że prawie 40 milionów ludzi w amerykańskiej jogi ćwiczy, co stanowi wzrost o ponad 50 procent w ciągu zaledwie 4 lat. Wydaje mi się, że przemysł jogi rozpoczął długi proces badania, co może oznaczać taki wybuchowy wzrost.
Doceniam to, że nauczyciele jogi przywiązują dużą wartość na własne kształcenie ustawiczne pod względem poszerzania zarówno naszej bazy wiedzy, jak i własnej samokształcenia. W naszej dziedzinie istnieje pragnienie wiedzy, co pozwala na przenikanie nowych informacji i wpływające na nasze nauki. W tym celu wspaniale byłoby dostrzec uważność i inne formy edukacji kontemplacyjnej są jeszcze bardziej zintegrowane przez nauczycieli i stać się wymaganym elementem programów szkoleniowych nauczycieli.
Joga o wiele więcej niż praktyka
To niezwykle ważne, abyśmy zaczęli uważać jogę jako tradycję, praktykę, karierę, a nawet branżę, ale jako byt socjologiczny. Joga jest osadzona w tkance łącznej naszej struktury społecznej; kształtuje nasze relacje, nasze zachowanie i naszą gospodarkę. Naszą wielką korzyścią jest poszukiwanie i uczestnictwo w multidyscyplinarnej współpracy z innymi zawodami, takimi jak nauka, praktyka kontemplacyjna, socjologia, antropologia, ruch i badania ciała, humanistyka i fizykoterapia, a także rozważenie kontekstu społecznego. Jak możemy nie nieświadomić uczestnikom tego ewolucyjnego wzorca, ale co Margaret Mead nazwał obserwatorów uczestników, aby zwrócić świadomy intencję i uwagę na czynniki kształtujące przyszłość jogi?
Zobacz także 5 praktyk uważności od Bo Forbesa do ponownego uruchomienia mózgu
Pytania, które powinniśmy zadać na temat jogi
Wiele szkoleń i fundamentów nauczycieli jogi poczyniło wielkie postępy, pomagając jogi dotrzeć do społeczności niedocenianych. A przemysł jogi zaczyna uznać znaczenie włączenie i różnorodność w reprezentacji wszystkich ciał. Zaczynamy rozpoznać głębsze poczucie wspólnoty i to jest świetny początek. W następnej dekadzie mam nadzieję, że joga angażuje się w to, co moglibyśmy czule nazwać Svadhyaya lub samokształcenie.
Choć zadziwiający wzrost liczby praktyków jogi, jest przyćmiony przez rozwój samej branży. W 2016 r. Wydano ponad 62 miliardy dolarów przez praktyków jogi. Może to być kuszące, aby świętować to, aby wyrównać naszą własną niszę w tej kapitalistycznej strukturze.
A jednak tym razem w historii wzywa nas do zadawania trudnych i generatywnych pytań. Wśród nich: w jaki sposób joga-język, praktyki, obrazy, normy, wzorce behawioralne i podejście do ludzkiego ciała-czyli przedsiębiorstwo dominujące, które kształtuje ludzi na własne podobieństwo i przydzielają zasoby tym, którzy odzwierciedlają to podobieństwo? W jaki sposób narzędzia praktyki (nie tylko same praktyki, ale ich reprezentacje społeczne, technologiczne i artystyczne) kształtujące nasze umysły, mózgi i ciała? Czy możemy zadać to pytanie, a jednocześnie szanować ogromną wartość i korzyści z praktyki? Czy możemy uwzględnić tego rodzaju zapytanie w naszym formalnym i nieformalnym dyskursie, szkoleniach nauczycieli, naszym zbiorowym zapytaniu?
Uważam, że prawdziwe znaczenie neuroplastyczności nie jest nadzieja indywidualnej zmiany, ale zbiorowa zmiana. Zmieniamy się i ewoluujemy razem. Możemy użyć tradycji kontemplacyjnych nie tylko do wzmocnienia sposobów, w jakie już jesteśmy świadomi, ale także obudzić to, co śpało. Jest to pierwszy krok w zrozumieniu i zmniejszeniu uprzedzeń i przywilejów, w celu umożliwienia przepływu zasobów nie tylko do osób, które już je mają, ale do tych, którzy tego nie robią. Wykonując tego rodzaju zbiorową pracę, to badanie umożliwia uważność, wcielenie, jogę i terapię jogi jako pojazdy dla współczucia w działaniu, sprawiedliwości społecznej, kapitału własnego. Pozwala nam odgrywać świadomą rolę w nawilżaniu i przekształcaniu łączności społecznej.
