Dlaczego tak trudno jest ćwiczyć współczucie?

Okazuje się, że nie lubię siebie zbytnio - i nie tylko to mówię. Niedawno potwierdziłem to, co od dawna uważałem za prawdziwe, biorąc Test samokompasy . Quiz online, stworzony przez Kristin Neff , Dr, profesor nadzwyczajny na University of Texas w Austin i bonafide ekspert w dziedzinie współczucia, prosi o ocenę w skali od 1 do 5 na różnych stwierdzeniach.

Stwierdzenie 11: Jestem nietolerancyjny i niecierpliwy na te aspekty mojej osobowości, których nie lubię. Tak.

Oświadczenie 16: Kiedy widzę aspekty siebie, których nie lubię, upadam na siebie. Tak znowu.

Oświadczenie 24: Kiedy dzieje się coś bolesnego, zdmuchuję incydent z proporcji. Tak - czas 10 000.

Ogólnie zdobyłem 2,47. Wyniki testu zauważają, że wynik od 1 do 2,5 wskazuje na niską współczucie. (Cóż, byłem prawie moderate.) This isn’t a surprise to me. I often stand in the mirror nitpicking parts of myself. I criticize myself for falling over in Eagle Pose during yoga class. I feel guilty for not being more productive at work. I send apology texts to friends for things I shouldn’t be apologizing for. And this cycle repeats itself, day after day. The thing is—many people are stuck in a similar cycle. Where’s the way out?

Poczucie własnej wartości nie jest odpowiedzią na samokrytykę

Bycie ładniejsze dla siebie niekoniecznie oznacza zwiększenie poczucia własnej wartości. Neff mówi, że problem z poczuciem własnej wartości… często sposób, w jaki otrzymujesz pozytywny osąd. Dlatego oceniamy pozytywnie, gdy jesteśmy wyjątkowi i powyżej średniej. Jeśli jesteśmy przeciętni, nie oceniamy siebie pozytywnie.

Oznacza to, że jeśli czujesz się godny tylko wtedy, gdy się udaje, to tak naprawdę nie ćwiczysz współczucia. Łatwo jest powiedzieć sobie miłe słowa po dużej promocji w pracy lub świetnej rozmowie z przyjacielem. Trudniej jest to zrobić, gdy pomieszałeś zadanie lub argumentowałeś.

Self Compassion zmienia ten pomysł. Neff mówi, że samoocena i współczucie to bezwarunkowe praktyki. Współczucie oznacza Bycie miłym dla siebie przez dobre, złe - i brzydkie. Aby oddzielić to od idei samooceny, Neff zaleca myślenie o rozmowie z sobą w taki sam sposób, jak byłbyś dobrym przyjacielem. Prawdopodobnie nie powiedziałbyś znajomemu, że jest okropną osobą po popełnieniu niewielkiego błędu, więc dlaczego dopuszczalne jest traktowanie siebie inaczej?

Wyzwanie związane z współczuciem

Neff mówi, że może się wydawać niezręczne ćwiczenie współczucia. Ale to nie znaczy, że jest to niemożliwe. Mówi, że nie jest tak, że uczymy się zupełnie nowej umiejętności. Gdy nauczymy się, jak reagować na siebie w taki sam sposób, jak zareagowalibyśmy na dobrego przyjaciela, staje się instynktowne.

Dyskomfort tego wszystkiego wynika z naszych Odpowiedź walki lub lotu mówi. Kiedy popełniamy błąd, przechodzimy przez tę samą reakcję fizjologiczną, która pojawia się w stanie zwiększonego lęku. Walczymy siebie, odkładając się - zwalniając się słowami, aby zachować fałszywe poczucie dyscypliny lub kontroli. Albo zamrażamy, przechodząc do stanu wstyd i izolacji.

Adia Gooden , Dr, licencjonowany psycholog kliniczny, mówi, że często uważamy, że musimy być surowi - i brutalnie uczciwi - w celu poprawy. Myślę, że myślę, że nie ma wystarczającej liczby modeli, aby mieć odpowiedzialność z życzliwością, mówi. Z pewnością myślę, że w naszym szerszym społeczeństwie jesteśmy bardzo karni. Niezależnie od tego, czy chodzi o kulturę, czy system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, Gooden mówi, jak reagujemy na błędy, są niezwykle intensywne. Życie w społeczeństwie, które honoruje ostre krytyki, nie pozostawia wiele miejsca na życzliwość.

Pułapka lenistwa

Kolejnym blokadą dróg do współczucia jest nasza stała troska o to, że jest oznaczona jako narcystyczna lub egoistyczna, po prostu bycie miłym dla nas samych. Choć może to wydawać się skrajnym skokiem, miłość do siebie jest często postrzegana jako egocentryca lub chełpliwość. I odwrotnie, nienawiść aspektów siebie jest upieczona w naszej kulturze. (To znaczy, . Wredne dziewczyny scena Mówi za siebie.) Samokrytyka jest postrzegana jako ostateczny (i jedyny) motywator do samych siebie. Jednak Neff mówi, chociaż przekonanie to może być jedną z rzeczy, które uniemożliwia nam przyjęcie współczucia, jest dalekie od prawdy.

Gooden mówi, że praktykowanie współczucia jest wyraźnie różni się od zawyżonego ego. Mówi, że egoistyczni ludzie mają tendencję do polegania na swojej zdolności do zniesienia innych, aby poczuć się lepiej. Ciągle wyrządzają krzywdę otaczającym ich otaczającym ich, starając się wzmocnić własny szacunek. Z drugiej strony współczucie działa niezależnie od innych. Mówi, że jesteś bezwarunkowo godny, nie oznacza, że ​​mówisz, że jesteś lepszy niż ktokolwiek inny, mówi. Moim zdaniem naprawdę wierzę, że jestem bezwarunkowo godny i wierzę, że wszyscy inni też.

Jak zacząć ćwiczyć współczucie

Dobra wiadomość jest taka, że ​​możesz przełamać cykl i zacząć być dla siebie milszy. Jeśli chcesz zacząć odłączyć się z samokrytyki i odrzucić model myślenia poczucia własnej wartości, oto kilka sposobów na rozpoczęcie integracji współczucia z życiem teraz. (Wiem, że zabiorę je do serca.)

Zacznij zadawać pytania. Gooden mówi, że ten rodzaj zmiany myślenia nie dzieje się z dnia na dzień. Nie zdarza się to również, mówiąc, że jestem godny - zwłaszcza jeśli tak naprawdę w to nie wierzysz. Zamiast tego sugeruje zadawanie sobie pytań. Jak możesz zachowywać się tak, jakbyś był godny opieki? Jak by to wyglądało Dbaj o siebie ? Jak wyglądałoby to być dla siebie miłe? Spójrz na nową perspektywę. W wielu swoich rozmowach z klientami Gooden mówi o metaforze dwóch nauczycieli. W metaforze jeden nauczyciel kryje cię za niewłaściwe odpowiedzi i mówi, że jesteś bezwartościowy. Drugi nauczyciel ma wysokie oczekiwania, ale chce pomóc Ci osiągnąć te cele w sposób wspierający. Pytam ludzi: „Którego nauczyciela chcesz?”, Mówi. I wszyscy mówią: „Chcę drugiego nauczyciela”. Jednak tak często zachowujemy się jak pierwszy nauczyciel dla siebie - nawet jeśli nie jest to ostatecznie skuteczne we własnym rozwoju. Wyobraź sobie, że rozmawiasz z przyjacielem. Neff zaleca spojrzenie na siebie w taki sam sposób, jak patrzylibyśmy na przyjaciela. Zamiast wracać do negatywnego i szkodliwego mówienia, spróbuj mówić do siebie, jakbyś był przyjacielem szukającym rady. Możesz pociągnąć ich do odpowiedzialności i powiedzieć prawdę, ale byłbyś również wspierającym, a ostatecznie kochając.